Kelebekler, narin yaratıklardır.Ve nerdeyse 150.000 kadar türü bilinmektedir.kanatlarındaki pullar, uçları yassılaşarak genişlemiş kıllardır. Ufak sarsıntılarda koparlar. Emici tipteki ağız parçaları hortum şeklindedir.Kullanılmadığı zaman bu hortum başın alt tarafında helezon biçiminde kıvrılır.Bal özü emerler.Ama ayaklarından tatalırlar.Hızlı uçuculardır. İnce ve hafif vücutludurlar. Anten uçları topuzludur. Kanatları gayet güzel renk ve desenlerle süslüdür.Koza içinde erginin şekillendiği pupa durumuna geçer. Bazı erginlerin ömrü 24 saat, bir kısmının 1-2 aydır. Hayatları birkaç mevsim sürenler kış uykusuna yatar veya daha sıcak bölgelere göç ederler.Bunlar yüzlerce kilometrelik yolu uçabilecek güçtedir. İngiltere’de yaygın bir tür, havalar soğumaya başlayınca Kuzey Afrika’ya göç eder. Kuşların aksine kelebeklerin göçü tek yönlüdür. Amerika’da yaşayan bir çeşidin dışında hiçbiri geri dönmez. Bazı kelebeklerde zehirlidir. Bunlar çok yavaş uçar ve göz kamaştırıcı parlak renklere sahiptir. Bu renkler düşmalarına karşı bir ikaz işaretidir. Böcekçil hayvanlar bunları yemekten çekinirler. Bazı kelebekler de, sahte kafa işaretleri, kanatlarındaki göz işaretleriyle ve antene benzeyen kuyruk uzantılarıyla düşmanlarını şaşırtarak kendilerini korurlar. Bu işaretlere aldanan avcı hayvanlar, kelebeklerin öldürücü olmayan kısmına saldırır. Yırtık kanatlı bir kelebek hayatını sürdürebilir. Bir çokları da kondukları yerlerde tamamen kamufle olabilirler. Kuru yaprak görünümündeki bazı kelebekleri kondukları yerden ayırdedebilmek çok zordur.Ayrıca çiçekteki bizim çıplak gözle göremediğimiz bir ışık vardır.Bu ışık sayesinde kelebekler çiçeği görür.
